فروغ فرخ زاد
فروغ فرخ زاد
اوایل خیلی شعر سیمین بهبهانی رو می خوندم و علاقه داشتم؛ برام تازگی داشت، روایت یک شعر،یک زندگی، فعل مجهولی که می شد تو شعر سیمین پیدا کرد ولی یک اتفاق مثل هوو تو شعر سیمین وارد شد. فروغ. نمی دونم چرا این همه علاقه مندی..!!! چی منو جذب میکنه، این همه تفحص؟؟؟ نمی دونم چی تو زندگی فروغ اینهمه منو به تفحص تو زندگیش وادار میکنه. راحتم نمی زاره، تو مغزم تلنگر میزنه، ول نمی کنه، سیر نمیشم، صد بار زندگی نامشو خوندم، هر بار مثل اینکه بار اول خوندم..!!! چرا؟؟؟ چرا این زن اینهمه اعتماد به نفس داشت؟چرا این همه زود بزرگ شد؟ چرا تو هفده سالگی این همه روح سرگردانی داره. تو بیست سالگی به اوج سرکشی میرسه، آروم میشه، متولد میشه و ایمان میاره دست آخر به ابدیت، دیونه شدم... فروغ... فروغ... فروغ...این همه استعداد...!
چرا نمیشه بی راهنما شعرا شو فهمید؟ یکی کمک کنه...!!! چرا همه سهراب می خونن، اخوان ثالث، مشیری ، قیصر امین پور ، فروغ کجاست...؟
در زنده بودن از تنهایی میترسید، رنج میبرد و نگران بود از تنهایی عمیقی که تمام وجودشو فرا گرفته
<< شما همه رفتید و من اینجا تو این خونه دنگال یکه و تنها...سردمه ، سردمه... و بعد از مرگ دوباره تنها...
چرا با فروغ زود تر آشنا نشدم...؟
نمی دونم؟؟؟ شاید اگر زودتر آشنا می شدم نمی فهمیدم، درک نمی کردم این همه تنهایی رو
چی تو این تنهایی فروغه که منو به خودش جذب میکنه...
یه تنهایی خودخواهانه
یه تنهایی که با هیچکس تقسیمش نمیکنه
خودش میگه کی می خواد کسی پیشش باشه
این تلاقی همراهی کوتاهه
یک شب
یک نیمه شب تا صبح
و باز تنهایی
اصلا دوست داشت این زندگی تنهارو
شب رو می پرستید
رو پوست شب دست میکشید
صداشو میشنید و چقدر خوب به تکامل رسید
<<به تولدی دیگر... چقدر زود به بلوغ رسیدم، استخوانهایم باز شد>>
و دیدم شکوه زنی را که گذشت از سد حرفهای تکراری
از شعرهای تکراری و نترسید از حرفهای نیش دار زمانه، نه در زمانه خودش که تا زمان ما هم ادامه دارد و اگر نبود در این میان کسی که این فروغ تابنده را فارغ از اسلوب یک پنجره، یک جزوه همیشگی، فارغ از قید ها و بند ها به ما باز شناسد شاید ما هم درجرگه بی خبری تا عمق شب میرفتیم
شاید او هم، نه؛ اعتقادم این است که او هم همچون فروغ بی ترس و دغدغه فارغ از باید ها و نباید ها راه خود را خواهد رفت که برگزیدگان تاریخ این چنین بوده اند.
سورج براتی